Οι καρωτίδες είναι δύο σημαντικά αγγεία στην περιοχή του τραχήλου (λαιμού) που χρησιμεύουν στο να τροφοδοτούν με αίμα και οξυγόνο τον εγκέφαλο· βρίσκονται αριστερά και δεξιά και στην περιοχή τους λίγο πριν την είσοδο τους στον εγκέφαλο βρίσκεται ένα συγκεκριμένο σημείο, ο λεγόμενος καρωτιδικός κόλπος.
Ο καρωτιδικός κόλπος ελέγχεται από το αυτόνομο νευρικό σύστημα και έχει μια μεγάλη ευαισθησία σε ότι αφορά την επικοινωνία του με αυτό. Ειδικότερα ο καρωτιδικός κόλπος είναι μια περιοχή όπου υπάρχει μια συνάθροιση νευρογενών υποδοχέων, οι οποίοι είναι ευαίσθητοι σε ότι αφορά την αυξομείωση της αρτηριακής πίεσης της ροής του αίματος, καθώς επίσης και την αντίσταση των αγγείων και του καρδιακού ρυθμού καθώς και στην πίεση που ασκείται στα αγγεία σε αυτό το σημείο.
Αυτός ο κόλπος έχει συγκεκριμένη λειτουργία και κυρίως βοηθάει στη ρύθμιση της κυκλοφορίας μεταξύ της καρδιάς και του εγκεφάλου και εν γένει την τροφοδοσία του εγκεφάλου με αίμα. Απότομες αλλαγές της ευαισθησίας αυτού του καρωτιδικού κόλπου έχουν σαν συνέπεια πολλές φορές την εμφάνιση καρδιακής αρρυθμίας έως και ανακοπή του καρδιακού ρυθμού.
Ο μηχανισμός (αντανακλαστικό κ.κ.), με τον οποίο παρουσιάζονται τα συμπτώματα αυτά πυροδοτείται από την άμεση ή παρατεταμένη υψηλή πίεση στα σημεία αυτά του λαιμού, την οποία πίεση ο εγκέφαλος εκλαμβάνει ως αύξηση της αρτηριακής πίεσης και δίνει εντολή στη καρδιά να μειώσει αυτόματα το ρυθμό των παλμών της.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη διαταραχή του καρδιακού ρυθμού και τη ροή μικρότερου όγκου αίματος προς τον εγκέφαλο ο οποίος πλέον αρχίζει να παθαίνει υποξία δηλαδή να μη λαμβάνει το απαραίτητο οξυγόνο και να φθίνει η λειτουργία του. Εδώ αξίζει να σημειώσουμε ότι ο εγκέφαλος ως μείζων ζωτικό όργανο όταν αδυνατεί να λάβει οξυγόνο πέραν των 4-6 λεπτών, οι βλάβες που μπορεί να υποστεί είναι ανεπανόρθωτες και αν δεν ξεκινήσει υποστήριξη αναπνευστικής και καρδιακής λειτουργίας μπορεί να επέλθει και το μοιραίο.
Τα αρχικά συμπτώματα αφορούν ανησυχία, υπερβολική κόπωση, εφίδρωση, δύσπνοια, πόνο στο στήθος, ζαλάδα, λιποθυμία.
Γίνεται πλέον κατανοητό σε όλους εμάς που ασχολούμαστε με το υγρό στοιχείο το οποίο αποτελεί από μόνο του ένα απαιτητικό περιβάλλον για τον άνθρωπο ότι, πρέπει να μας απασχολεί ιδιαιτέρως η πίεση που ασκείται στην επίμαχη περιοχή του λαιμού, διότι εξοπλισμός που αφορά σφιχτές κουκούλες, κολάρα στολών ιδίως στεγανών, κλπ. πρέπει να επιλέγονται και να τροποποιούνται προσεχτικά με τη καθοδήγηση του ειδικού και με γνώμονα την άνεση στη σωστή εφαρμογή και την ασφάλεια.
