Οι πρώτες ελεύθερες καταδύσεις χρονολογούνται από το 4.500 Π.Χ. στην άλλοτε Μεσοποταμία, το σημερινό Ιράκ, όπου ο άνθρωπος καταδυόταν για την περισυλλογή μαργαριταριών αλλά και οστράκων για την διατροφή του.
Προβλήματα όμως, όπως η εξίσωση των κοιλοτήτων του ανθρώπινου οργανισμού, η γρήγορη απώλεια της θερμοκρασίας του σώματος, αλλά και η μικρή χρονικά δυνατότητα παραμονής, εμπόδιζαν τον άνθρωπο να καταδυθεί σε μεγάλα βάθη.
Από τα μέσα του 20ου αιώνα τα ρεκόρ της ελεύθερης κατάδυσης έχουν πάρει την μορφή αθλήματος και έπαψαν να αποτελούν προσπάθεια του ανθρώπου να γνωρίσει το άγνωστο, αφού η τεχνολογία του άνοιξε το δρόμο προς την άβυσσο.
Πολλοί είναι αυτοί που ασχολήθηκαν με τα ρεκόρ της ελεύθερης κατάδυσης. Τα ονόματα όμως που έγιναν γνωστά στο χώρο, με χρονική σειρά, είναι αυτά των Raimondo Bucher, Ennio Falco, Alberto Novelli, Americo Santarelli, Enzo Maiorca, Teteke Williams, Jacques Mayol, Bob Croft, Angela Bandimi, Pipin Ferreras, Umberto Pellizzari.
Όταν βέβαια ο Raimondo Bucher πετύχαινε το πρώτο ρεκόρ ελεύθερης κατάδυσης στην κατηγορία No limits σε βάθος 30 m, το 1949 στην Napoli της Ιταλίας, σίγουρα θα αγνοούσε το εγχείρημα του μεγάλου Ελληνα σφουγγαρά από τη Σύμη, Στάθη Χατζή, ο οποίος στις 16 Ιουλίου του 1913 στην προσπάθειά του να ανακτήσει την χαμένη άγκυρα του ιταλικού θωρηκτού “Regina Margherita”, καταδύθηκε σε βάθος 88 μέτρων. Το εγχείρημα καταγράφηκε στο ημερολόγιο του Ιταλικού θωρηκτού και υπογράφηκε από τους τρεις Ιταλούς ιατρούς του θωρηκτού.
Το παραπάνω εγχείρημα ίσως αγνοούσε ή το γνώριζε ως απλές φήμες και ο Ζακ Μαγιόλ, όταν το 1975 καταδύθηκε σε βάθος 92 m, καταρρίπτοντας για πρώτη φορά μετά από 62 χρόνια το θρυλικό ρεκόρ του Στάθη Χατζή.
Το 1984 ο Ζακ Μαγιόλ, ένα χρόνο μετά το τελευταίο του ρεκόρ στην κατηγορία No limits στα 105 m, επισκέπτεται την Σύμη και με προσωπική έρευνα επιβεβαιώνει τις πληροφορίες που είχε για το εγχείρημα του Συμαίου σφουγγαρά και στη συνέχεια εκδίδει το βιβλίο του “Homo delphinus” για να εξηγήσει στην θεωρία του για την εξέλιξη του ανθρώπου σε σχέση με την ικανότητά του στην ελεύθερη κατάδυση.
Από το 1989 έως και σήμερα το ρεκόρ ελεύθερης κατάδυσης στην κατηγορία No limits, εναλλάσσεται μεταξύ του Κουβανού Pipin Ferreras και του Ιταλού Umberto Pellizzari.
Στις 24 Οκτωβρίου 1999 και ώρα 11:00 το πρωί ο Umberto Pellizzari επιχειρεί να σπάσει το ρεκόρ στην κατηγορία No limits στην Γένοβα της Ιταλίας. Μέσα σε 2’57” φτάνει σε βάθος 150 m. και στη συνέχεια επιστρέφει στην επιφάνεια πραγματοποιώντας ένα ιστορικό γεγονός. Στις 18 Οκτωβρίου 1999, είχε σπάσει το ρεκόρ στην κατηγορία με σταθερά βάρη, αφού καταδύθηκε σε βάθος 80 m. Το ρεκόρ στην κατηγορία με σταθερά βάρη κατέχει σήμερα ο Brett Le Master στα 81 m, ενώ στην κατηγορία με εναλλασσόμενα βάρη ο Gianluca Genoni στα 122 m.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Michael D. Lemonick – The Last Frontier Time Magazine Aug. 14,1995
Γ. Δετοράκη – Ο κατακτητής του Απέραντου Γαλάζιου
Κώστας Θωκταρίδης – Η Εξέλιξη της κατάδυσης. Περιοδικό Οxygen
Gressi sub – Sports records, No Limits
Sector – Historical Events: Umberto Pelizzari.
