To 73% της γής καταβάλεται απο νερό, περίπου τα 2/3 της επιφάνειάς της είναι καλυμμένα με ένα απέραντο βαθύ γαλάζιο πέπλο το οπόιο την σκεπάζει, διατηρώντας το τέλειο contrast σε ένα έργο τέχνης που η φύση πρώτη το ζωγράφησε.
Σκόπιμα θα λεγε κανείς πως έκρυψε την ομορφία της κάτω απ αυτό το πέπλο για να την χαίρονται οι οργανισμοί που έχουν την τιμή να ζουν σ’ αυτό.
Αυτό κι αν είναι τέχνη…..!!!
Πάντα ένιωθα μια έλξη για το άγνωστο, η αλήθεια είναι πως στις διακοπές μου ξόδευα όσο περισσοτερο χρόνο μπορούσα με ενα ζευγάρι πέδιλα και μια μάσκα για να εξερευνήσω και να χαρώ τις μικρές στιγμές που μου χάριζε απλόχερα η θάλασσα.
Όταν έβγαινα στην επιφάνεια το μόνο που σκεφτόμουν ήταν πότε θα είναι η επόμενη επίσκεψη μου στον υδρόβιο κόσμο, καθώς και πώς θα μπορούσα να έχω τον χρόνο να γίνω και γω κομμάτι του έστω για μια ώρα.
Επόμενο ήταν να γνωρίσω την αυτόνομη κατάδυση και να κερδίσω το εισητήριο μου για την αρχή μιας νέας περιπέτειας. Σαν PADI Οpen Water Diver, όταν πιστοποιήθηκα δεν έχασα καθόλου χρόνο και άρχισα να επισκέπτομαι τον υποβρύχιο κόσμο που τόσο με είχε μαγέψει, παρατηρούσα απο πολύ κοντά τον κάθε μικροοργανισμό ο οποίος ήταν καλά προσαρμοσμένος στο περιβάλλον του και χάζευα τα χρώματα, την αρμονία των κινήσεων τους, καθώς και την συμπεριφορά τους.
Η θάλασσα έχει τους δικούς της νόμους και κανόνες….!!!
Με τον καιρό άρχισα να αποκτώ θάρρος και να θέλω να πλησιάσω πιο κοντά στους “θυσαυρόυς” που ήμουν σίγουρος και είχα ακούσει πως έκρυβε.
Έτσι προχώρησα στο επόμενο βήμα να γίνω ένας PADI Advanced Open Water Diver με σκοπό να αυξήσω το όριο για το μέγιστο βάθος που μπορούσα να πάω και να φτάσω τα 30 μέτρα.
Αρχίσα να επισκέπτομαι ναυάγια που το καθένα είχε να μου πει μια ιστορία. Κολλημένα πλέον στον πυθμένα της θάλασσας, με τον χρόνο να έχει σταματήσει και να το ενσωματώνει με πλήρη αρμονία στο περιβάλλον σχηματίζοντας έναν τεχνιτό ύφαλλο που φιλοξενούσε υδρόβια ζωή, ένιωθα πως είχα αρχίσει να κατακτώ τον κόσμο.
Μεγάλα ψάρια όπως τόνοι πολλές φορές ερχόνταν να μας χαιρετήσουν και να μας κάνουν το χατήρι να χαζέψουμε το επιβλητικό κολύμπι τους, Ροφοί κολυμπούσαν αγέροχοι δίπλα μας δίχως να ενοχλούνται απο την παρουσία μας και γινόμουν παρατηρητής στο μεγαλείο της υδρόβιας ζωής που φανερωνόταν μπροστά μου.
Όσο περισσότερο χρόνο πέρναγα μέσα στην θάλασσα τόσο γινόμουνα ένα μ’ εκείνη. Aιωρούμουν κυριολεκτικά πάνω απο υφάλους, μέσα σε σπηλιές, δίπλα απο βραχώδεις τοίχους με πανέμορφα χρώματα γεμάτους ζώη και απολάμβανα στο έπακρο την κάθε αναπνοή που έπερνα απο την αρχή μέχρι το τέλος της.
Είμαι ελεύθερος σε έναν κόσμο που γνωρίζει πολύ καλά την σημασία αυτης της λέξης.
Πες μου λοιπόν, εσύ πόσο ελεύθερος νιώθεις;
